Artykuł pobrany z autko.com
Układy zapłonowe samochodowych silników dwusuwowych działają według powszechnie znanej zasady: prąd niskiego napięcia, doprowadzany z akumulatora do cewki zapłonowej, jest okresowo przerywany za pomocą przerywacza. Indukuje on w cewce prąd wysokiego napięcia, ujawniający się w postaci iskry na świecy zapłonowej. Oczywiście praktyczne rozwiązania układów zapłonowych są bardziej złożone, uzupełnione wieloma elementami pomocniczymi.
Charakterystyczną cechą układów zapłonowych samochodowych silników dwusuwowych jest stosowanie oddzielnej cewki zapłonowej dla każdego cylindra; jest więc tyle cewek i przerywaczy, ile cylindrów. W silnikach trzycylindrowych (S31) zauważymy więc trzy praktycznie oddzielne układy zapłonow, połączone tylko wspólnym przewodem doprowadzającym prąd niskiego napięcia do cewek (rys). Prąd ten czerpany jest z akumulatora, ładowanego przez prądnice. Trzy przerywacze, zamocowane promieniowo na nieruchomej płytce, kolejno odchyla znajdująca się miedzynimi wirująca krzywka. Przerywa ona kolejno obwód pierwotny obiegu elektrycznego każdej świecy. W celu umożliwienia wyregulowania chwili zapłonu przerywacze umocowane są do podstawy (płytki) tak, aby mogły być kątowo przestawiane w pewnych granicach.
Ważną role w układzie zapłonowym spełnia kondensator, włączony w obwód równolegle z przerywaczem. Najogólniej mówiąc, zapobiega on iskrzeniu między stykami przerywacza, wzmagając jednocześnie nagłość przerywania prądu niskiego napięcia, mając wpływ na wartość napięcia prądu wtórnego.
W silnikach Syren aparat zapłonowy umieszczony jest z przodu kadłuba silnika w taki sposób, aby przerywacze mogły stykać się z krzywką umocowaną bezpośrednio na końcu wału korbowego. Osadzenie krzywki bezpośrednio na końcu wału przysparza jednak wiele kłopotów, ponieważ zużywanie się łożysk wału wywołuje nadmierne drgania promieniowe krzywki, utrudniając ustawienie właściwego kąta wyprzedzenia zapłonu. Niedogodność ta była powodem zmiany w silniku S31 (Syrena 104, 105, 105L, Bosto, R20) przyjętego od wielu lat rozwiązania. W silniku tym aparat zapłonowy jest obecnie zupełnie oddzielnym elementem, a wałek z krzywką napędzany jest wałem korbowym przez małe łopatkowe sprzęgiełko. Wynikające ze zużycia wału korbowego ruchy promieniowe nie przeszkadzają więc już w poprawnym działaniu przerywacza a więc zapłonu.
Z książki pt. "Silniki dwusuwowe pojazdów" aut. T. Rychter.
1-przewod wysokiego napiecia
2-nasadka swiecy zaplonowej
3-swieca zaplonowa
4-kondensatory
5-nieruchomy styk przerywacza
6-ruchomy styk przerywacza
7 i 15- wkrety dociskowe
8-plytka
9-wkret mocowania aparatu zaplonowego
10-wkret regulacji styku nieruchomego
11-plytka styku nieruchomego
12 i 13-wyciecia
14-obudowa aparatu zaplonowego
16-krzywka
17-filcowa wkladka smarujaca
18-cewka zaplonowa
19-rozrusznik
20-wylacznik zaplonu
21-przewody zasilajace
